18 آوریل 2024 - یک مرور سیستماتیک منتشر شده در Nutrients تأثیر ورزش حاد و مزمن را بر اشتها و تنظیم اشتها در بیماران مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 (T2DM)روشن کرده است.

بررسی هفت مطالعه شامل افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 نشان داد که ورزش مزمن ممکن است با کاهش اشتها همراه باشد. یافته‌های این مطالعه نشان داد که ورزش‌های استقامتی هوازی مانند پیاده‌روی سریع که به‌طور مداوم به مدت ۱۵۰دقیقه در هفته یا بیشتر انجام می‌شود، به احتمال زیاد منجر به کاهش گرسنگی و افزایش سیری در شرکت‌کنندگان مبتلا به دیابت می‌شود.

نتایج این مطالعه شواهد بیشتری برای اثر کاهش اشتها به جای افزایش اشتها از ورزش مزمن بر روی بیماران مبتلا به پیش دیابت یا T2DM ارائه کرد.

پیش دیابت و دیابت نوع 2 نگرانی های بهداشت عمومی قابل توجهی را در سطح جهانی سبب شده اند و شیوع آنها در حال افزایش است. مداخلات سبک زندگی، از جمله ورزش، در مدیریت این شرایط مهم است. با این حال، درک تأثیر ورزش بر تنظیم اشتها در افراد مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 برای بهینه سازی استراتژی های درمانی بسیار مهم است.

با توجه به پیشینه ی فوق، کریستوف کونیتز و همکارانش از دانشگاه ورزش آلمان در کلن آلمان، با هدف تجزیه و تحلیل اثرات ورزش حاد و مزمن بر اشتها و تنظیم اشتها در بیمارانی با کنترل غیرطبیعی قند خون، این مرور سیستماتیک را انجام دادند.

برای این منظور، محققان پایگاه‌های اطلاعاتی آنلاین را برای مطالعات واجد شرایط جستجو کردند. مطالعات وارد شده باید ارزیابی اشتها (نتیجه اولیه) را گزارش می کردند. سطح هورمون تنظیم کننده ی اشتها به عنوان پیامدهای ثانویه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (در صورت گزارش اضافی).

هفت مطالعه با مجموع 211 بیمار مبتلا به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 معیارهای ورود را داشتند.

محققان یافته های زیر را گزارش کردند:

 رتبه بندی گرسنگی، پُری، سیری، مصرف احتمالی غذا، حالت تهوع، و میل به خوردن، و همچنین سطوح گرلین (آسیله نشده)، سطح پپتید 1 شبه گلوکاگون، پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز، پلی پپتید پانکراس، پپتید تیروزین تیروزین لپتین و اسپکسین در نظر گرفته شدند.

 پس از ورزش حاد، اثرات بر اشتها (اندازه گیری شده تا یک روز پس از ورزش) متفاوت بود، یا هیچ تغییری وجود نداشت یا کاهشی در رتبه بندی اشتها به دنبال ورزش مزمن دیده شد، هر دو در مقایسه با شرایط کنترل (بدون ورزش).

 تغییرات متناقضی در سطح هورمون های تنظیم کننده ی اشتها با این نتایج گزارش شد. خطر کلی سوگیری کم بود.

محققان نوشتند: «نتایج حاضر شواهد بیشتری برای اثر کاهش دهندگی اشتها به جای افزایش اشتها از ورزش مزمن بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 یا پیش دیابت ارائه می دهد.»

با این حال، محققان پیشنهاد کردند که پزشکان باید تفاوت‌های احتمالی بین فردی در پاسخ‌های اشتها به ورزش را در نظر بگیرند.آنها به این نتیجه رسیدند که لازم است مطالعاتی در مورد تأثیر مداخلات ورزشی بر اشتها انجام شود که همچنین تغییرات در دریافت انرژی آزادانه و مؤلفه‌های مصرف انرژی را مورد بررسی قرار دهد تا نتایجی قطعی در مورد اثربخشی ورزش در تأثیرگذاری بر تعادل انرژی در درازمدت به دست آید.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diet-nutrition/news/chronic-exercise-tied-to-lower-appetite-in-patients-with-type-2-diabetes-study-127274